Frå ei friarferd i Grimsdale

Foto: Liv Åshild Mathisen

av Vegard Vigerust
Bjørn Sigurd Glorvigen les

Døre på sæterstugu
va delt i tvo.
Ho Kari stakk hugu uti gløtte
og tok te å lokke:
Kyre-o, kome no!
Veondeleg vakker var ho Kari
- eg kjende meg heit og mo.

Trøya i bringun henna
var delt i tvo,
men ista'nfor å kikle ni' gløtte
så tok eg te herme:
Kyre-o, kome no.
Da vart ho Kari aldeles rasan,
ho feta ausa og slo.

Såles vart nåsåbeine mitt
delt i tvo.
Og blodet kom fossan utu gløtte,
og fysst utpå natta
var det eg forstod:
Ein kan kikle budeiom innmed bringun,
men ikkje herme kyre-o!

Kjelde: Evig unge Dovre, Dølaringen, 1993, s. 31